Παραλιγο καταστροφη

Χτες βραδυ λοιπον επινα ανεμελος το καφεδακι μου στην παραλια της κυμης και περιμενα πως και πως να ερθει η χαρα απο τα μαυρα συννεφα που ειχαν κανει την εμφανιση τους।Και αντι για χαρα μεσα στην νυχτα αντικρυζω απεναντι στο βουνο την καταραμενη φωτια।Με επιασε πανικος।Τα μελισσακια μου σκεφτηκα αμεσως και εφυγα του σκοτωμου για την φωτια।Λογο του δυσβατου του εδαφους δεν μπορουσα να καταλαβω ποσο κοντα στο μελισσοκομειο μου ηταν,οσο ομως πλησιαζα τοσο τα φιδια με ζωνανε।Ο πανικος ολοενα και μεγαλωνε।Η λαμψη της φωτιας με οδηγουσε ολο και πιο κοντα στα μελισσια και η τρελλα μου ανεβαινε σε δυσθεορατα υψη।Χτυπαει το τηλ και ο μπατζανακης μου ο μαριος μου λεει παω ντουγρου για τα κοριτσια γιατι η φωτια ηταν μολις 400μετρα μακρια।Ριχτηκα αμεσως μεσα της।Το συνεγειο γνωστο απο τα περσινα γεγονοτα,σαν να μην περασε μια μερα।Μαριος-πισπιριγκος και ο τζανης με το τρακτερ πηραμε το μετοπο που ειχε κατευθηνση τα κοριτσια μου।Το σημειο κακοτραχαλο με πυκνη και χαμηλη βλαστηση,σουσουρα-κουμαρια-αστηφιες।Ευτυχως ο αερας δεν ηταν δυνατος και καναμε καλη δουλεια। Μετα απο τεσσερα βυτια νερο το μετοπο αυτο ειχε αναχετηστη για τα καλα।Πηρα τις πρωτες ανασες ανακουφησεις।Η πυροσβεστηκη απο την αλλη μερια εκανε καλα τη δουλεια της και η καταραμενη εφευγε για τη θαλασσα।Καθαρος εμπρησμος πιστευω।Μεσα σε τρεις μερες ισαρυθμες αποπειρες στην γυρο περιοχη της κυμης।Ευχομαι σε αυτους τους κυριους να τους καει το σπιτι.